ابو معشر بلخي:

اين ستاره شناس ايراني در شهربلخ متولد شده و تحقيقات زيادي در علم نجوم كرده و در ستاره شناسي تخصص و تبحّر خاص يافت.مهمترين كتاب وي(ا ثبات علم نجوم) نام دارد.

ابوالوفا بوزجاني:

ابوالوفا محمد بوزجاني از رياضي دانان بزرگ ايراني است كه حدود هزار سال پيش در روستاي پوژگان در خراسان امروزي در سال 1328ه.ق متولد شد.وي در سال 348 هجري قمري به عراق سفر كرد و تا پايان عمرش در آنجا زندگي كرد.

وي مسائل لاينحل هندسه كلاسيك را حل كرده و تحقيقاتي در اصول ترسيمات هندسي نمود كه تا امروز كسي موفق به ارائه ي راه حل ديگري نشده است و از اين بابت مسائل ابوالوفا در جهان مشهور است و اولين كسي است كه مطالعات دقيقي درباره ي كره ی ماه به انجام رساند.

به پاس خدمات وي به جامعه ی علمي ،نام وي بر روي گودالي بر كره ي ماه نهاده شده است.

وي در سال1388ه.ق در بغداد چشم از جهان فرو بست.

ابوريحان بيروني:

ابوريحان بيروني در سال 352شمسي در حومه ي خوارزم كه در قلمرو سامانيان بود، به دنيا آمد و زادگاه آن را كه در آن زمان روستاي كوچكي بود،بعد ها به نام بيروني تجديد نام كردند.

وي دوران كودكي خود را  در خوارزم گذرانيد و به دنبال لشكر كشي هاي سلطان محمود با وي همراهي مي كرد و ابتدا به غزنه و سپس به هندوستان رفت. « بيروني»، دقت و نظر خويش را مديون مطالعات فلسفي بود،او در فلسفه پيرو روش متعارف عهد خويش يعني آن روش كه به وسيله ی فارابي  تدوين شده بود،نبود،بلكه  بر باور هاي  ويژه و روش جداگانه و ايرادات خود بر ارسطو متمايز بود.

  بيروني،رياضي دان، فيلسوف، منجم و جهانگرد بزرگي بود. وي طول و عرض  جغرافيايي شهر ها را معين كرد،همچنين وي گردش خورشيد ، گردش محوري زمين و جهات شمال و جنوب  را دقيقاً  محاسبه نمود.

اين دانشمند بزرگ براي اولين بار در تاريخ پيكتوگرام يعني چگال سنج ، كه وزن مخصوص اشياء را تعيين مي كند را اختراع نمود . در بسياري از كشورها، نام « بيروني» را بر دانشگاه ها و تالار كتابخانه ها نهاده و لقب استاد جاويد را به او داده اند .وي در سال 440ه.ق در غزنه و در 70 سالگي  چشم ازجهان فرو بست.

ابن هيثم:

وي اهل خوزستان بود و در شهر وهشيت اردشير (اهواز) اقامت داشت و در علوم « رياضي،حساب و هندسه، مثلثات،جبر» استادي ماهر و صاحب ابتكار بود.او ذره بين را كشف كرد و به نسبت زاويه ی تابش و انكسار پي برد و اصول تاريكخانه را شرح داد و در مورد قسمت هاي  مختلف چشم بحث كرد.

كتاب هاي او در هندسه وحساب ، شهرت جهاني دارد ودر سده هاي مياني اروپا به لاتين برگردانده شدند.سالها قبل  از اينكه عكاسي اختراع شود اساس كار دوربين عكاسي وجود داشت.

ابن هيثم در قرن پنجم هجري وسيله اي  به نام جعبه ي تاريك را براي مطالعه ی خورشيد گرفتگي به كار برده بود، در يكي از سطوح آن، روزنه هاي ريز وجود داشت.عبور نور از اين روزنه باعث مي شد  كه تصويري نسبتا واضح اما به صورت وارونه در سطح مقابل آن تشكيل شود. وي دستگاهي ساخته بود كه تصوير را  بازمي تابانده است ،بدين گونه نخستين سنگ بناي سينما گذاشته شد.وي اولين دانشمند جهان است كه سرعت صوت را محاسبه كرده و دور كره ی زمين را اندازه گرفت.اين دانشمند سرشناس ايراني سرانجام در سال 430ه.ق از دنيا رفت.